czwartek, 16 sierpnia 2012
Zawieszam
Zawieszam tego bloga na pewien czas. Nie wiem ile dokładnie. Tydzień, dwa, miesiąc.. Być może, jeszcze wrócę do pisania i tak miałam dodać jeszcze tylko kilka rozdziałów i koniec, ale stoję w kropce ;/ Nie mam pomysłów. Mam nadzieję, że mnie zrozumiecie. Postaram się coś napisać, ale niczego nie obiecuję. Cóż życzę udanych tych kilku tygodni do końca wakacji ;) Pozdrawiam!
poniedziałek, 13 sierpnia 2012
Rozdział 11 - Pocałunek
Rozdział 11
W jego oczach ujrzeć można było nadzieję. Wtedy zadzwonił mój kochany, ratujący z irytujacych momentów, telefon.
- Halo?
- Emily? Możesz łaskawie zawrócić do domu i otworzyć mi drzwi? -Powiedziała lekko zła moja mama. Mimo wolnie się uśmiechnęłam.
- Tak się składa, że akurat szłam w tym kierunku. Zaraz będę. Kocham cię! -Nie dałam jej zaczac i rozłączyłam sie.
- Musze iść, pa! -Powiedziałam do Nialla i poszłam do wyjścia.
- Przyjade po ciebie o siódmej, za dwa dni!
- taa -Mruknełam i wyszłam. Odrazu podmuch wiatru otulił moją twarz. Chodź słońce schowane było za chmurami, to temperatura wynosiła ponad dwadzieścia stopni.
Dlatego nikt by się nie spodziewał, że w jednej minucie zaczęło lać. O ho! Mama nie będzie zadowolona. Starłam kilka kropel deszczo z twarzy i pobiegłam naprzód.
Zdyszana w końcu byłam przed moim domem. A przed drzwiami stała mama wkurzona patrząc na mnie. Posłałam jej usmiech neiwiniątka i otworzyłam drzwi.
W moim pokoju leżała kartka.
"Poszłam na lunch z Liamem, będe niedługo, Asia"
Rzuciłam sie na łózko i zatopiłam głowę w masie poduszek. Wszystko było skomplikowane. Powoli zaczęłam żałować, ze się zgodziłam z nim pójść. Zrobiło mi się słabo i
na tychmiast pobiegłam do kibla. Zwymiotowałam w samą porę. Ostatnio mało jadłam. Praktycznie w ogóle. Do tego ejszcze wszystkim się denerwuje. Nic dziwnego. Wypukałam usta i
umyłam zęby by chodź trochę zlikwidować ten posmak. Fujciaaa. Zakręciło mi się trochę w głowie na dodatek, więc położyłam się spowrotem i usnęłam.
W końcu przyszedł dzień balu. O szóstej zaczęłam sie już przebierać w moją czarną sukienkę
, szpilki i malować. Grzywkę upięłam wsówką do tyłu o tak:
Pukntualnie o siódmej przyjechał Niall. Jego stroju nie musze opisywać bo chyba wyglądał tak jak każdy, nie? Przewróciłam oczami i wsiadłam.
- Pięknie wyglądasz.
- Taa. Dzięki. -Powiedziałam od niechcenia i czekałam, aż ruszymy.
Reszta drogi minęła "dzięki Bogu" w ciszy. Wysiadłam i założyłam czarną maskę. Blondyn obok mnie czerwono czarną. Szybkim krokiem weszłam na salę. Było nieziemsko. Po lewej strnie rozciągał się
mega długi stół. Na nim tysiące różnych dań. Na scenie grał jakiś zespół, a wszyscy skakali, wrzeszczeli i tańczyli. Każdy miał maski. I weź tu kogoś rozpoznaj! Aby się trochę rozluźnić, podeszłam do stołu i wypiłam porządnie duży
łyk poncza. Mojego partnera już nie widziałam. Uśmiechnęłam się pod nosem i przyłączyłam sie do tańczących. Odnalazłam Alice. W końcu nie trudno znaleźć takie piękne rudawe i farbowane włosy upięte w koka. Nagle poczułam rękę na swoim ramieniu.
Powoli się odwróciłam i zobaczyłam jakiegoś chlopaka. Bruneta. Miał czarno-złotą maskę i słodkie kryształowe oczy. Powoli ujął moją twarz w swoje dłonie, a następnie złożył pocałunek na moich wargach. Byłam zaskoczona. Po chwili uśmiechnął się do mnie.
Już miałam go zapytać jak ma na imię, kiedy jakiś jego kolega zaciągnął go w tłum. Westchnełam i oblizałam swoje usta. Ciągle czułam mrowienie na nich. Wzruszyłam ramionami i zaczęłam dalej tańczyć.
Bal był boski. Niestety ani razu już nie zobaczyłam tajemniczego bruneta. Może to wszystko mi sie tylko wydawało? Niee. To była prawda. Wyszłam trochę wcześniej bo nei chciałam widzieć sie z Niallem. Powiedziałam Alice, aby mu przekazała, ze wolałam się przejść.
Na zewnątrz było kilka uczniów, którzy wyszli na papierosa lub zwymiotować. Ochyda. Było ciepło, ale wiał chłodny wiatr. Wzięłam głęboki oddech i ruszyłam w stronę domu. Było dobre kilka minut po północy. Ulice były puste. No prawie. Od czasu do czasu można było
zobaczyć grupkę dresów pijących i palących. Raz nawet zaczęli do mnie krzyczeć, abym do nich podeszła. Byli pijani, więc najzwyczajniej w świecie ich olałam i pozdrowiłam trzecim palcem. Wreszcie dotarłam do domu. Czekały tam na mnie już Asia i mama czytające magazyny, gadające i oglądające
jakies kreskówki. Obie były już w piżamach.
- Cześć, idę się myć. Dobranoc! -Rzuciłam ściągając szpilki i wbiegłam po schodach do łazienki. Zrzuciłam z siebie sukienkę, bieliznę i weszłam pod prysznic, z którego leciała już gorąca woda. Na samo wspomnienie o pocałunku moje kaciki ust wziosły się ku górze.
Ubrana już w majtki i męską koszylę padłam na łóżko. Zaśnięcie trochę potrwało bo co chwilę mój umysł atakowały tysiące myśli. Ale udało się.
___________________________________
Przepraszam za wszystkie błędy i że rozdział dodaje po tak długim czasie, ale nie miałam weny ;/ Postaram się, aby rozdział 12 był dłuższy od tego ;/ No i zaskoczyłam was? Podoba się? Piszcie w komentarzach bo ciekawość mnie zżera :D Zapraszam na moje inne blogi:
moment-imbalance.blogspot.com
idea-fa-blog-ws-stories.blogspot.com
W jego oczach ujrzeć można było nadzieję. Wtedy zadzwonił mój kochany, ratujący z irytujacych momentów, telefon.
- Halo?
- Emily? Możesz łaskawie zawrócić do domu i otworzyć mi drzwi? -Powiedziała lekko zła moja mama. Mimo wolnie się uśmiechnęłam.
- Tak się składa, że akurat szłam w tym kierunku. Zaraz będę. Kocham cię! -Nie dałam jej zaczac i rozłączyłam sie.
- Musze iść, pa! -Powiedziałam do Nialla i poszłam do wyjścia.
- Przyjade po ciebie o siódmej, za dwa dni!
- taa -Mruknełam i wyszłam. Odrazu podmuch wiatru otulił moją twarz. Chodź słońce schowane było za chmurami, to temperatura wynosiła ponad dwadzieścia stopni.
Dlatego nikt by się nie spodziewał, że w jednej minucie zaczęło lać. O ho! Mama nie będzie zadowolona. Starłam kilka kropel deszczo z twarzy i pobiegłam naprzód.
Zdyszana w końcu byłam przed moim domem. A przed drzwiami stała mama wkurzona patrząc na mnie. Posłałam jej usmiech neiwiniątka i otworzyłam drzwi.
W moim pokoju leżała kartka.
"Poszłam na lunch z Liamem, będe niedługo, Asia"
Rzuciłam sie na łózko i zatopiłam głowę w masie poduszek. Wszystko było skomplikowane. Powoli zaczęłam żałować, ze się zgodziłam z nim pójść. Zrobiło mi się słabo i
na tychmiast pobiegłam do kibla. Zwymiotowałam w samą porę. Ostatnio mało jadłam. Praktycznie w ogóle. Do tego ejszcze wszystkim się denerwuje. Nic dziwnego. Wypukałam usta i
umyłam zęby by chodź trochę zlikwidować ten posmak. Fujciaaa. Zakręciło mi się trochę w głowie na dodatek, więc położyłam się spowrotem i usnęłam.
W końcu przyszedł dzień balu. O szóstej zaczęłam sie już przebierać w moją czarną sukienkę
, szpilki i malować. Grzywkę upięłam wsówką do tyłu o tak:
Pukntualnie o siódmej przyjechał Niall. Jego stroju nie musze opisywać bo chyba wyglądał tak jak każdy, nie? Przewróciłam oczami i wsiadłam.
- Pięknie wyglądasz.
- Taa. Dzięki. -Powiedziałam od niechcenia i czekałam, aż ruszymy.
Reszta drogi minęła "dzięki Bogu" w ciszy. Wysiadłam i założyłam czarną maskę. Blondyn obok mnie czerwono czarną. Szybkim krokiem weszłam na salę. Było nieziemsko. Po lewej strnie rozciągał się
mega długi stół. Na nim tysiące różnych dań. Na scenie grał jakiś zespół, a wszyscy skakali, wrzeszczeli i tańczyli. Każdy miał maski. I weź tu kogoś rozpoznaj! Aby się trochę rozluźnić, podeszłam do stołu i wypiłam porządnie duży
łyk poncza. Mojego partnera już nie widziałam. Uśmiechnęłam się pod nosem i przyłączyłam sie do tańczących. Odnalazłam Alice. W końcu nie trudno znaleźć takie piękne rudawe i farbowane włosy upięte w koka. Nagle poczułam rękę na swoim ramieniu.
Powoli się odwróciłam i zobaczyłam jakiegoś chlopaka. Bruneta. Miał czarno-złotą maskę i słodkie kryształowe oczy. Powoli ujął moją twarz w swoje dłonie, a następnie złożył pocałunek na moich wargach. Byłam zaskoczona. Po chwili uśmiechnął się do mnie.
Już miałam go zapytać jak ma na imię, kiedy jakiś jego kolega zaciągnął go w tłum. Westchnełam i oblizałam swoje usta. Ciągle czułam mrowienie na nich. Wzruszyłam ramionami i zaczęłam dalej tańczyć.
Bal był boski. Niestety ani razu już nie zobaczyłam tajemniczego bruneta. Może to wszystko mi sie tylko wydawało? Niee. To była prawda. Wyszłam trochę wcześniej bo nei chciałam widzieć sie z Niallem. Powiedziałam Alice, aby mu przekazała, ze wolałam się przejść.
Na zewnątrz było kilka uczniów, którzy wyszli na papierosa lub zwymiotować. Ochyda. Było ciepło, ale wiał chłodny wiatr. Wzięłam głęboki oddech i ruszyłam w stronę domu. Było dobre kilka minut po północy. Ulice były puste. No prawie. Od czasu do czasu można było
zobaczyć grupkę dresów pijących i palących. Raz nawet zaczęli do mnie krzyczeć, abym do nich podeszła. Byli pijani, więc najzwyczajniej w świecie ich olałam i pozdrowiłam trzecim palcem. Wreszcie dotarłam do domu. Czekały tam na mnie już Asia i mama czytające magazyny, gadające i oglądające
jakies kreskówki. Obie były już w piżamach.
- Cześć, idę się myć. Dobranoc! -Rzuciłam ściągając szpilki i wbiegłam po schodach do łazienki. Zrzuciłam z siebie sukienkę, bieliznę i weszłam pod prysznic, z którego leciała już gorąca woda. Na samo wspomnienie o pocałunku moje kaciki ust wziosły się ku górze.
Ubrana już w majtki i męską koszylę padłam na łóżko. Zaśnięcie trochę potrwało bo co chwilę mój umysł atakowały tysiące myśli. Ale udało się.
___________________________________
Przepraszam za wszystkie błędy i że rozdział dodaje po tak długim czasie, ale nie miałam weny ;/ Postaram się, aby rozdział 12 był dłuższy od tego ;/ No i zaskoczyłam was? Podoba się? Piszcie w komentarzach bo ciekawość mnie zżera :D Zapraszam na moje inne blogi:
moment-imbalance.blogspot.com
idea-fa-blog-ws-stories.blogspot.com
środa, 8 sierpnia 2012
Rozdział 10 - Szansa
Rozdział 10
Gdzie stał Niall. Kiedy mnie zobaczył oczy mu zaświeciły, ale zaraz ujrzałam w nich smutek.
- Po co tu przyszedłeś? -Zapytałam krzyżując ręcę.
- Ja chciałem cię przeprosić i zapytać czy dałabyś mi drugą szanse..
- Nie. Słuchaj okłamałeś mnie. Mam cię serdecznie dosyć. A teraz łaskawie odwróć się i wróć do swojej tapeciary. -Zatrzasnęłam drzwi i poszłam do kuchni. nalałam sobie wody gazowanej i wrzuciłam pięć kostek lodu.
Był z inną, okłamywał mnie. Tyle mi wystarczy. On teraz prosi abym do niego wróciła? Chyba śni. Zamknęłam rozdział pod tytułem Niall. Co prawda Asia spotyka się
z Liamem ,ale przynajmniej Alice znalazła sobie nowego chłopaka ,nie Loisa, który jest naprawdę spoko. Ma na imię Johny. Skoro za dwa dni mam bal muszę kogoś zaprosić.
Wybrałam numer do Scotta i czekałam, aż odbierze.
- Cześć!
- O hej, Emily.
- Słuchaj za dwa dni mam bal i trzeba przyjść z kimś, może miałbyś ochotę pójść tam ze mną?
- Bardzo chętnie, ale ja jutro wieczorem wyjeżdżam...
- Co? jakk to? Gdzie?
- Do polski, na miesiąc.
- Ehh no dobra, dizeki pa..
Rozłączyłam się i patrzyłam ślepo na szklnkę w mojej ręcę gdzie były teraz tam tylko kostki lodu. Bez wody. Dobra pójdę z kimś innym... Odstawiłam szklankę na blat obok
i podparłam brodę o łokcie. Teraz obiektem moich oczu było okno. Robiło się już coraz chłodniej. Była już jesień, a zaraz miała być zima. Wszystko było w kolorach czerwieni,
pomarańczy i żółci. Na jezdni wirowały liście unoszone przez wiatr, ptaki już odlatywały. Westchnęłam głośno i poszłam na górę do Asi się przebrać w jakiś normalny strój niż ten na bal.
- Kto to był?
- Niall.
Widziałam po jej minie, że jest mega ciekawa co chiał ,ale woli aby sama jej to powiedziała.
- Chciał, abym dała mu drugą sznasę. Nie zgodziłam się. Nigdy jej nie dostanie.
Zapanowała między nami cisza.
- Ja idę sie już przebrać, bo widzę, że już to zrobiłaś. -Uśmiechnęłam się i poszłam do łazienki. Założyłam czarne shoxy, tego samego koloru rurki i szarą bluzę. Włosy związałam w koka.
Widząc mnie Asia przewróciła oczami i zaczęła rzeczy chować do szafy.
- Teraz przed sobą widzę zupełnie inną osobę niż pięć minut temu. -Powiedziała nie patrząc na mnie.
- Lubię duże bluzy. -Wzruszyłam ramionami i usiadłam przed laptopem. Od razu dostałam wiadomość od Nialla.
Niall Horan:
Możemy spotkać się i na spokojnie pogadać?
Westchnęłam i oparłam brodę o dłoń. Powoli wystukałam w klawiaturę odpowiedź.
"Ok. Gdzie i kiedy? Plus nie licz na wiele..."
Niall Horan:
Wiem. Może być za piętnaście minut, w kawiarence "Pod złotym liściem"?
Emily Hetelson:
Dwadzieścia.
Niall Horan:
Czyli sie zgadzasz?
Emily Hetelson:
Radze ci nie zadawać pytań bo sie rozmyślę.
Wzięłam saszetkę różową, portfel, telefon, klucze i wyszłam. Usiadłam przy stoliku w kącie. Nigdy nie byłam punkualna. Albo przychodziłam za wcześnie, albo się spóźniałam.
Blondyn spóźniał się już dziesięć minut. No ta, a czego mogłam się spodziewać? Wstałam i już miałam iść, gdy wbiegł do kawiarni rozglądając się. Kiedy mnie zobaczył na jego twarzy
przeminął cień uśmiechu. Usiadł na przeciwko mnie i nachylił sie by przywitać się całusem w policzek. Błyskawicznie sie odchyliłam, dając do zrozumienia moje wcześniejsze słowa.
"Nie licz na wiele". Kiedy usiadł kelnerka zrobiła wielkie oczy, a potem stanęła wpatrzona w niego przy stoliku.
- Podać coś panu? Hihi.
- Poproszę dwie kawy capuccino.
- A mogłabym zrobić sobie z panem zdjęcię?
- Oczywiście. -Powiedział sztucznie. Stanęła obok niego i polożyła sobie jego rekę na swoim ramieniu.
- Eryk! Zrób mi zdjęcie z moim przyszłym mężem. -Powiedziała do faceta za barem. Ten skrzwył się i zrobił im to cholerne zdjęcie. Myślałam, że puszcze tam pawia. Z moim przyszłym mężem.. ta dobre.
Niall spojrzał na mnie przepraszająco. ja tylko machnełam ręką.
- To o czym chciałeś pogadać? -Zaczęłam.
- Ja chciałbym ci to wszystko wytłumaczyć.
- Prosze bardzo!
- Prawda jest taka, że.. -Podrapał sie po głowie - że grałem z chłopakami w butelkę i dostałem zadanie od Liama, aby chodzić z Raquel. Powiedziałem mu, że cię kocham i nie chcę, a on
powiedział, że ci to wszystko wytłumaczy. Zerwałem z nią i tęsknie za tobą. Ja naprawde bardzo cię kocham. Liam ci tego nie powiedział bo było mu głupio trochę, że przez niego rozpadł się nasz związek.
Siedziałam tak patrząc na niego. Co miałam mu powiedzieć? To wszystko było dziwne i dziecinne. Wtedy kelnerka przyniosła zamówienie. Wzięłam duży łyk kawy i westchnęłam.
- Wybaczysz mi i wrócisz do mnie? -SPytał bardzo cicho.
- Nie wiem. Musiałabym to przemysleć.
- Ok. Rozumiem, a chociaż poszłabyś ze mną na ten bal za dwa dni?
- Dobra. Niech ci będzie.
______________________________________-
Przepraszam za wszystkie błędy i że taki krótki, ale teraz takie będą. Być może dzięki temu będę dodawać częściej :) Co sądzicie? Do bani no nie? ;/ Przynajmniej się starałam... Dobra zapraszam kolejny raz na mojego nowego bloga bo jest już 3 rozdział moment-imbalance.blogspot.com :D Pozdrawiam!
Gdzie stał Niall. Kiedy mnie zobaczył oczy mu zaświeciły, ale zaraz ujrzałam w nich smutek.
- Po co tu przyszedłeś? -Zapytałam krzyżując ręcę.
- Ja chciałem cię przeprosić i zapytać czy dałabyś mi drugą szanse..
- Nie. Słuchaj okłamałeś mnie. Mam cię serdecznie dosyć. A teraz łaskawie odwróć się i wróć do swojej tapeciary. -Zatrzasnęłam drzwi i poszłam do kuchni. nalałam sobie wody gazowanej i wrzuciłam pięć kostek lodu.
Był z inną, okłamywał mnie. Tyle mi wystarczy. On teraz prosi abym do niego wróciła? Chyba śni. Zamknęłam rozdział pod tytułem Niall. Co prawda Asia spotyka się
z Liamem ,ale przynajmniej Alice znalazła sobie nowego chłopaka ,nie Loisa, który jest naprawdę spoko. Ma na imię Johny. Skoro za dwa dni mam bal muszę kogoś zaprosić.
Wybrałam numer do Scotta i czekałam, aż odbierze.
- Cześć!
- O hej, Emily.
- Słuchaj za dwa dni mam bal i trzeba przyjść z kimś, może miałbyś ochotę pójść tam ze mną?
- Bardzo chętnie, ale ja jutro wieczorem wyjeżdżam...
- Co? jakk to? Gdzie?
- Do polski, na miesiąc.
- Ehh no dobra, dizeki pa..
Rozłączyłam się i patrzyłam ślepo na szklnkę w mojej ręcę gdzie były teraz tam tylko kostki lodu. Bez wody. Dobra pójdę z kimś innym... Odstawiłam szklankę na blat obok
i podparłam brodę o łokcie. Teraz obiektem moich oczu było okno. Robiło się już coraz chłodniej. Była już jesień, a zaraz miała być zima. Wszystko było w kolorach czerwieni,
pomarańczy i żółci. Na jezdni wirowały liście unoszone przez wiatr, ptaki już odlatywały. Westchnęłam głośno i poszłam na górę do Asi się przebrać w jakiś normalny strój niż ten na bal.
- Kto to był?
- Niall.
Widziałam po jej minie, że jest mega ciekawa co chiał ,ale woli aby sama jej to powiedziała.
- Chciał, abym dała mu drugą sznasę. Nie zgodziłam się. Nigdy jej nie dostanie.
Zapanowała między nami cisza.
- Ja idę sie już przebrać, bo widzę, że już to zrobiłaś. -Uśmiechnęłam się i poszłam do łazienki. Założyłam czarne shoxy, tego samego koloru rurki i szarą bluzę. Włosy związałam w koka.
Widząc mnie Asia przewróciła oczami i zaczęła rzeczy chować do szafy.
- Teraz przed sobą widzę zupełnie inną osobę niż pięć minut temu. -Powiedziała nie patrząc na mnie.
- Lubię duże bluzy. -Wzruszyłam ramionami i usiadłam przed laptopem. Od razu dostałam wiadomość od Nialla.
Niall Horan:
Możemy spotkać się i na spokojnie pogadać?
Westchnęłam i oparłam brodę o dłoń. Powoli wystukałam w klawiaturę odpowiedź.
"Ok. Gdzie i kiedy? Plus nie licz na wiele..."
Niall Horan:
Wiem. Może być za piętnaście minut, w kawiarence "Pod złotym liściem"?
Emily Hetelson:
Dwadzieścia.
Niall Horan:
Czyli sie zgadzasz?
Emily Hetelson:
Radze ci nie zadawać pytań bo sie rozmyślę.
Wzięłam saszetkę różową, portfel, telefon, klucze i wyszłam. Usiadłam przy stoliku w kącie. Nigdy nie byłam punkualna. Albo przychodziłam za wcześnie, albo się spóźniałam.
Blondyn spóźniał się już dziesięć minut. No ta, a czego mogłam się spodziewać? Wstałam i już miałam iść, gdy wbiegł do kawiarni rozglądając się. Kiedy mnie zobaczył na jego twarzy
przeminął cień uśmiechu. Usiadł na przeciwko mnie i nachylił sie by przywitać się całusem w policzek. Błyskawicznie sie odchyliłam, dając do zrozumienia moje wcześniejsze słowa.
"Nie licz na wiele". Kiedy usiadł kelnerka zrobiła wielkie oczy, a potem stanęła wpatrzona w niego przy stoliku.
- Podać coś panu? Hihi.
- Poproszę dwie kawy capuccino.
- A mogłabym zrobić sobie z panem zdjęcię?
- Oczywiście. -Powiedział sztucznie. Stanęła obok niego i polożyła sobie jego rekę na swoim ramieniu.
- Eryk! Zrób mi zdjęcie z moim przyszłym mężem. -Powiedziała do faceta za barem. Ten skrzwył się i zrobił im to cholerne zdjęcie. Myślałam, że puszcze tam pawia. Z moim przyszłym mężem.. ta dobre.
Niall spojrzał na mnie przepraszająco. ja tylko machnełam ręką.
- To o czym chciałeś pogadać? -Zaczęłam.
- Ja chciałbym ci to wszystko wytłumaczyć.
- Prosze bardzo!
- Prawda jest taka, że.. -Podrapał sie po głowie - że grałem z chłopakami w butelkę i dostałem zadanie od Liama, aby chodzić z Raquel. Powiedziałem mu, że cię kocham i nie chcę, a on
powiedział, że ci to wszystko wytłumaczy. Zerwałem z nią i tęsknie za tobą. Ja naprawde bardzo cię kocham. Liam ci tego nie powiedział bo było mu głupio trochę, że przez niego rozpadł się nasz związek.
Siedziałam tak patrząc na niego. Co miałam mu powiedzieć? To wszystko było dziwne i dziecinne. Wtedy kelnerka przyniosła zamówienie. Wzięłam duży łyk kawy i westchnęłam.
- Wybaczysz mi i wrócisz do mnie? -SPytał bardzo cicho.
- Nie wiem. Musiałabym to przemysleć.
- Ok. Rozumiem, a chociaż poszłabyś ze mną na ten bal za dwa dni?
- Dobra. Niech ci będzie.
______________________________________-
Przepraszam za wszystkie błędy i że taki krótki, ale teraz takie będą. Być może dzięki temu będę dodawać częściej :) Co sądzicie? Do bani no nie? ;/ Przynajmniej się starałam... Dobra zapraszam kolejny raz na mojego nowego bloga bo jest już 3 rozdział moment-imbalance.blogspot.com :D Pozdrawiam!
środa, 25 lipca 2012
Rozdział 9 - Upita
Rozdział 9
za pół godziny. Usiadłam na wysokim krześle i zamówiłam kieliszek wódki. Może nie jestem pełnoletnia, ale podrabiany dowód robi swoje.
Wypiłam jednym łykiem. Mocne. Tego było mi trzeba. Gorąco rozpływające się na moim języku, a potem przełyku. Zamówiłam drugi, a za nim kolejny.
**Oczami Scotta**
Wszedłem do baru piętnaście minut przed czasem. Zszokował mnie widok Emily przy baru popijającą alkochol. Szybko do niej podbiegłem i się
przywitałem. Zapłaciłem za wszystko co wypiła, a przyznam że było tego sporo i podtrzymójąc ją odprowadziłem do mojego samochodu.
Blondynka ledwo co utrzymywała się na nogach.
- Eej alue ja jesczeee nie .. skończyłam. -Powiedziała lekko mnie odpychając.
- Skończyłaś. Nie chce abyś wylądowała w szpitalu. Mogłem zaproponować kawiarnie..ale byłem głupi.
- Gdzie jedziemmy? -Zapytała wodząc palcem po moim ramieniu.
- Do mnie. Musisz odpocząć. Jak się obudzisz wszystko mi opowiesz. -Powiedziałem stanowczo.
- To przez nich.. -Zaczęła a po jej policzku poleciała łza.
- Przez kogo?
- Zayna i Nialla.
- Co ci zrobili?!
- Obaj mnie skrzywdzili.. Okazali się dupkami! Dla nich <czkawka> nniektórzy są tylko zabawkami.
Zmarszczyłem brwi. Uchodzą gwiazdy za chodzący ideał a zranili tak twardą dziewczynę. Ogólnie rzecz biorąc to One Direction kompletnie nie
pasuje do niej. Oni to lalusie w rurkach a ona zazwyczaj chętna do bójek, silna dresiara. Taką ją pamiętałęm. Skręciłem w prawo i wjechałem
do garażu. Wziąłem ją na ręcę i prawą ręką wyjąłem klucze z kieszeni. Położyłem ją na moim łóżku w pokoju. Żadko ze sobą rozmawialiśmy
najczęściej gadała z moimi kumplami.
- Dobra ty się zdżemnij, a ja zadzwonię do twojej mamy.
- I do Asi...
- Dobra. A teraz śpij. -Uśmiechnąłem się lekko zauważalnie i pocałowałem ją w czoło.
- Pani Hetelson?
- Tak, a kto mówi?
- Scott Parney. Kolega ze szkoły w Polsce ,Emily. Spotkałem się z nią dzisiaj i źle się poczuła.Zawiozłem ją więc do mnie.
- Czy to coś poważnego?
- Niee.. Jak się obudzi.. -Nie chciałem okłamywać mamy blondynki, ale nie ma jej w pobliżu a więć wolałem jej nie zamartwiać. Niestety mi przerwała.
- Jest w śpiączce?!
- Nie,nie. Tylko śpi. Musi odpocząć. Jak wstanie powiem, aby do pani zadzwoniła dobrze?
- Bardzo ci dziękuję za tą informację. Ale musze ci też powiedzieć, że u nas w domu jest jeszcze Asia Groberska.
- Tak wiem. Do niej też zaraz zadzwonię. Do widzenia pani i prosze się nie martwić. Wszytkim się zajmę.
- Jeszcze raz dziękuję.
Rozłączyłęm się i powiedziałem Asi prawdę. Poprostu że jej przyjaciółka się upiła. Przyjęła tą wiadomość ze spokojem. Jutro mam odwieźć
Emily do domu gdzie się spotkają.
Co pół godziny zaglądałem do pokoju czy Hetelson się obudziła. Czasami nazywałem ją Mała Hetelson gdyż dosięgała mi do ramion.
Kiedy się o tym dowiedziała była trochę zła i zaczęła się na mnie wydzierać, że nie jest niska tylko ja jestem wysoki.
Śmiesznie wyglądała taka rozwścieczona. Na samo to wspomnienie moje kąciki ust się wznosiły. W końcu usiadłem obok niej na łóżku.
Zayn i Niall ją zranili. Od początku nie lubiłęm One Direction. Nie dość ,że moja siostra młodsza o nich nawijała to jak się wyprowadziłem
z domu do Anglii to muszę osobiście ich widzieć.
Kiedy tak myślałem Emily obudziła się. Ciekawe czy dobrze całuje... Pewnie tak.
- Przekonaj się. -Szepnęła. Momentalnie wstałem i spojrzałem na nią badawczo.
- Czytasz w myślach?
- Nie, ale nie trudno się domyślić co chłopakowi łazi po głowie kiedy patrzy na usta dziewczyny i oblizuje swoje wargi.
- Masz bójną wyobraźnie mała.
- Po pierwsze nie zaprzeczaj a po drugie nie mów do mnie mała!!! -O ho! Wróciła dawna Hetelson. Zaśmiałem się w duchu.
- Dobra jak się czujesz?
- Głowa mnie boli. Która godzina?
- Jedenasta rano.
- Tak w ogóle to co ja tu robię bo nie pamiętam?
- Upiłaś się przed naszym spotkaniem.
- Omg... Sorki.
- Mówiłaś, że Zayn i Niall cię zranili. O co chodzi?
- Eh.. nie ominę tego tematu prawda?
- Nie masz szans.
- No dobra.. Byłam parą z Horanem. Jednocześnie był z inną dziewczyną z którą się pobiłam o niego. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że ze sobą są.
Zerwałam z nim. Na pomoc przybył mi Zayn. Chciał pocieszyć i jednocześnie się do mnie zbliżyć... sam chciał być ze mną dlatego zrobił zdjęcia Raquel
z Niallem. Słyszałam ich kłótnie. Zaraz po tym zadzwoniłam do ciebie.
- Przykro mi.
- A mi nie! -Powiedziała uśmiechając się szeroko. -Na reszcie zobaczyłam jacy są naprawdę.
- Też prawda. -Lekko moje kąciki ust się wzniosły. -Chcesz coś do picia?
- Wode z lodem.
Puściłem jej oczko i poszedłem do kuchni. Do szklanki nalałem wody i wrzuciłem dwie kostki lodu. Kiedy wróciłem do pokoju Emily stała i próbowała pójsć w
moją stronę.
**Oczami Emily**
Postanowiłam wstać i pójść do kuchni. Jednak okazało się to bardzo trudne. W progu stanął Scott a mi zakręciło się w głowie. Szybko odłożył szklankę na szafkę
i złapał mnie kiedy upadałam. Zatonęłam w jego brązowych oczach. Wpatrywał się we mnie, a ja w niego. Nie wiem ile czasu minęło. Czy kilkanaście minut czy też
pare sekund, ale dla mnie była to przyjemna wieczaność. Chciałam aby trawała i nigdy się nie kończyła. Niestety tą chwilę przerwał dźwięk mojego telefonu.
Dzwoniła Asia. Zupełnie o niej zapomniałam! Chłopak podał mi telefon kładąc na łóżku i uśmiechnął się łobuzersko.
- Halo?
- Emily! Zwariowałaś?! Dlaczego się upiłaś?! -Zaczęła krzyczeć mi do słuchawki. Pewnie zadała by tysiąc innych pytań gdybym jej nie przerwała.
- Jeju! Wielkie halo bo wypiłam kilka kieliszków...
- Ta ale nie zamknęłaś za sobą drzwi.
- Kurde, zapomniałam... No a jak było z Liamem?
- Świetnie gdyby nie milion paparazzi za nami łażących, czających się no po prostu byli wszędzie!
- Coś o tym wiem.
- Widziałam.
- Co widziałaś?
- Twoje zdjęcia z Zaynem i Niallem jak na nich wrzeszczałaś. Nie czytałaś dzisiejszej gazety czy co?
- Ja dopiero wstałam...
- Druga strona gazety wielkimi literami "Czyżby był to koniec związku jak i przyjaźni?" wytłumacz mi to, co?
- Oh no, why? -Szepnęłam ledwo słyszalnie. -No zerwałam z Niallem bo był w tym samym czasie co ze mną z dziewczyną z którą się wtedy pobiłam.
- I ty to mówisz takim spokojnym głosem?!
- Mając kaca tak. Gdybym była w normalnym stanie raczej byłabym wściekła.
- Sorki Liam po mnie przyszedł... i zapoznał mnie też z twoją koleżanką Alice wczoraj. Fajna jest.
- A wiesz, że dzisiaj jest jeszcze szkoła?
- Haha nie ma to jak wagary!
**Sobota**
Po kacu nie poszłam ani razu do szkoły. Chodziłam za to na zakupy, kręgle, bilarda z Asią.
Kiedy w galeri handlowej szłyśmy w kierunku wyjścia, zaczepili nas paparazzi.
- Czy to prawda, że nie jesteś już z Niallem Horanem, słynnym członkiem zespołu One Direction?
- Jak do tego doszło?
- O co się pokłóciliście?
- Czy kłótnia Nialla z Zaynem wpłynie jakoś na zespół?
Tysiąc pytań. Aby dali mi spokój postanowiłam odpowiedzień chodź na kilka. Przy okazji mała zamsta.
- Zerwałam z Niallem bo to świania. Chodził z inną i kłamał mi w żywe oczy. Nie wiem co teraz się dzieje u zespołu gdyż od czasu zerwania się z nimi nie
widziałam. -Kiedy spojrzałam na Asie westchnęłam głośno. Ją też otoczyli z pytaniami. Dało się złyszeć:
- Jesteś z Liamem?
- Jak się poznaliście?
- Czy można poznać imię nowej dziewczyny słynnego piosenkarza?
Pociągnęłam ją za rękę i pobiegłyśmy w stronę wyjścia. Wpakowałyśmy się w pierwszą taksówkę, która się zatrzymała i podałam adres mojego domu. Jeszcze
połowa tych dziennikarzy biegła za taksówką, ale szybko zrezygnowana zawróciła. Odetchnęłam z ulgą. Zapłaciłam taksówkarzowi i zaczęłam z torbie szukać kluczy.
Błyszczyk, lusterko, bilety, portfel, okulary, notatnik, telefon o są i klucze! Otworzyłam drzwi i obie weszłyśmy. Rzuciłam torby na środku i padłam na fotel.
Słyszałam jeszcze dźwięk zamykania zamka i moja przyjaciółka stanęła przede mną z niezadowoloną miną.
- No co?
- Wstawaj leniu i musimy wszystko poprzymierzać jeszcze raz!
- Ale tych ubrań jest tysiąc!
- Hm z tego co wiem to czasu trochę mamy. -Puściła mi oczko i pociągnęła. Zaniosłyśmy wszystkie kupione ubrania do mnie do pokoju i zaczęłyśmy przymierzać.
Piersze co wpadło mi do rąk to śliczna, czarna sukienka. http://www.zeberka.pl/img/ela/2379.jpg i http://www.nikoletta.pl/public/images/items/559/4038_4038_2poj1_top.jpg
Były cudne i dość kosztowne, ale pozwoliłam sobie na trochę luksusu. Za to asia zaczęła przymierzać czerwoną z czarnym paskiem ozdobnym http://ostatniaimpreza.pl/wp-content/uploads/2011/12/czerwona-sukienka-krotka.jpeg
Śmieszyło mnie to, że kupiłam sobie te dwie sukienki, ale były boskie! Zresztą rzadnych innych nie miałam, a za dwa dni mamy bal w szkole. Natomiast za tydzień, są moje urodziny.
Kupiłam jeszcze niebieskie leginsy w zebre http://zelkojadek.pinger.pl/m/10298460 , dżinsową koszulę http://www.moda.net.pl/obrazki/2010/08/HM-koszula2.jpg,
o wiele na mnie za dużą dżinsową kurtkę, czarne conversy, czarną i białą tunikę, granatowy top, bluzkę fioletową z czarnym napisem Never look back odkrywająca brzuch i
trzy paski do spodni. Kiedy założyłam ostatnią rzecz do przeymierzenia-czarną sukienkę i czarne buty na obcasie, upięłam włosy w koka. Nagle ktoś zapukał do drzwi.
- Ja otworze ! -Krzyknęłam do Asi, która malowała się w łazience. Zbiegłam na dół i otworzyłam drzwi. Przede mną stał...
______________________________
Dobraa macie i rozdział 9... Wiem nuda, ale ogólnie to nie nowość ;) Ponownie zapraszam na mojego nowego bloga moment-imbalance.blogspot.com ;] 10 rozdział kiedy będzie.. jezuniu... jeżeli wena byłaby taka prosta jak chodzenie to bym była już przy 80 rozdziale xd Naprawdę nie wiem kiedy ,ale postaram się jak najszybciej. A i teraz rozdziały będą trochę krótsze, abym mogła łatwiej zacząć następne. Buziole dla was kochani! ;****
wtorek, 24 lipca 2012
Nowy blog
Siemka kochani! Wicie pewnie, że to że to czytacie wieeeele dla mnie znaczy. Jeden nowy komentarz powoduje szeroki uśmiech na mojej twarzy. :D Serio. A więc założyłam także następnego bloga i jest już pierwszy rozdział. Jest o ośrodku dla trudnej młodzieży. A to adres:
http://moment-imbalance.blogspot.com/
Liczę, że chociaż go odwiedzicie i rzucicie okiem... Rozdział 9 na tym blogu dodam najprawdopodobniej jutro :) No to cześć!
http://moment-imbalance.blogspot.com/
Liczę, że chociaż go odwiedzicie i rzucicie okiem... Rozdział 9 na tym blogu dodam najprawdopodobniej jutro :) No to cześć!
wtorek, 3 lipca 2012
Rozdział 8 - Scott
Rozdział 8
**Oczami Zayna**
Chciałem zapukać do drzwi, ale były otwarte. Wbiegłem do środka szukając dziewczyny. Leżała na górze przy książce. Spokojnym wzrokiem powędrowała po mnie i
lekko się uśmiechnęła.
- Jak się tu dostałeś?
- Zostawiłaś otwarte drzwi.
- Ehh zupełnie zapomniałam. Chcesz coś do picia?
- Może być coca-cola.
- Już się robi. Chcesz zaczekać tutaj czy idziesz ze mną na dół do kuchni?
- Idę na dół i przy okazji zamknę drzwi.
- Okey. -Powiedziała.
Zachowywała się dziwnie. Jakby kilkanaście minut temu zupełnie nic się nie wydarzyło. Podała mi szklankę z piciem, lodem, cytryną i słomką. Zaciągnąłem łyka patrząc na nią.
- Słuchaj ja nie wiem czemu on to zrobił. Wszyscy myśleliśmy, że dawno z nią skończył...
- Ja was nie winie. Mam to gdzieś czy z nią był jak razem byliśmy. Dla mnie jest nikim. Chcę zapomnieć, więc możemy zmienić temat?
- Jasne. To masz ochotę na kino?
- Kiedy?
- Teraz?
- A na co?
- Może "Nie udawaj kotku" ?
- No spoko, tylko nie mam kasy...
- Ja stawiam. A właśnie.. Od kilku dni nie widuję Toma.. Coz nim?
- Wyjechał na trzy miesiące do Polski.
- Dobra chodźmy.
**Oczami Emily**
Poszliśmy pod dom chłopaków i wślizgnęłam się do czarnego, sportowego samochodu Zayna. Otworzyłam okno bo było dość duszno. Moje włosy rozwiewał chłodny wiatr.
Kawałek musieliśmy iść pieszo bo parking był cały zajęty. Mulat poszedł kupić bilety i coś do jedzenia to coś to nachos, popcorn, coca-cola, żelki i chipsy. Usiadłam na drugim końcu pomieszczenia, na fotelach i patrzyłam jak chłopak znika wśród tłumu ludzi. Nagle poczułam czyjąś rękę na ramieniu. Przez myśl przechodziło mi milion imion. Powoli odwróciłam się i zobaczyłam Scotta. Był to mój kolega ze szkoły w Polsce. Jest o dwa lata starszy ode mnie. Także urodził się w Anglii. Przyznaję ,że zawsze mi się podobał. Teraz wcale nie jest gorszy.
- O Scott! -Przywitałam się przytulając do niego.
- Cześć Emily.
- Co tu robisz?
- Przeprowadziłem się rok temu tu.
- To fajnie. A jak w szkole?
- Hmm jak dla mnie spoko. Z kim przyszłaś?
- Z przyjacielem. A ty?
- Czekam na kuzyna. -Zaśmiał się.
- Emily idziesz? -Zapytał nagle zjawiając się Zayn. Zauważyłam, że posyła spojrzenie mojemu rozmówcy mówiące, aby sobie poszedł. Zazdrość? Nie wiem dlaczego. Wymieniłam się szybko jeszcze telefonem z brunetem i poszłam na sale zająć miejsce.
Film był zabawny nawet. Niestety widziałam tylko 2/3 go bo co chwilę wracałam podekscytowana myślami do Scotta. Jednak zdałam sobie sprawę, że co chwilę Malik mnie chciał objąć lub pocałować. To było już wkurzające. Za każdym razem odsuwałam jego rękę.
Kiedy jechaliśmy samochodem słowa Zayna stawały się coraz bardziej niewyraźne. Zadzwonić do niego? Może dzisiaj? Musze się dowiedzieć czy ma dziewczynę i do jakiej szkoły chodzi. No i czy daleko od niej mieszka.
- Emily! -Potrząsnął mnie lekko mulat.
- Em co?
- Nad czym tak myślisz? Ty mnie w ogóle słuchasz?
- Wybacz. zamyśliłam się.
- O tym chłopaku w kinie tak?
- Nie.
- To o czym?
- Jutro jest czwartek więc chyba pojadę na zakupy.. -Skłamałam.
Reszta jazdy przeminęła w milczeniu. Kiedy zamknęłam za sobą drzwi usłyszałam grzmot. Jakby ktoś przydusił Malika do maski samochodu.
- Ty robiłeś te zdjęcia prawda?! -Krzyczał jakiś chłopak.
- Ona powinna znać prawdę!
- Zrobiłeś je abyś sam z nią był! I ty nazywasz się moim przyjacielem?!
- Chciałem by wiedziała. Nie żyła w kłamstwie tak jak ty wolałeś.
- Ja miałem zamiar jej powiedzieć...
- Kiedy?!
- W swoim czasie. Ona nie była jeszcze na to gotowa!!
- Nigdy by nie była!!! Chciałeś jej to powiedzieć jak zaliczysz ją do swoich już zaliczonych w łóżku?!
- Nie twoja sprawa!
- Popsułeś mając dwie naraz! Teraz moja kolej. Na mnie się nie zawiedzie!
- Nie pozwolę ci jej dotknąć!!
Wtedy już nie wytrzymałam. Otworzyłam drzwi, a moim oczom ukazał się następujący widok: Niall przytrzymywał mulata twarzą do samochodu widocznie wkurzony.
- Przestańcie! Wynoście się stąd! Nie chce was znać! Nie pokazujcie mi się więcej na oczy. Nigdy!!!!!!
Zatkało ich. Pewnie teraz się zastanawiali czy to wszystko słyszałam.
- Wszystko słyszałam. Nienawidzę was!
- Emily ja tylko chciałem.. -Zaczął Zayn ale ja mu przerwałam - Tylko chciałeś udawać dobrego przyjaciela by się do mnie zbliżyć. -Wtedy posypałam jeszcze kilka przekleństw. Obaj pojechali swoimi autami i zostało tylko wspomnienie. Widzę, że One Direction to dupki. A przynajmniej ci dwaj. Wyjęłam telefon i wpisałam numer Scotta.
____________________
Przepraszam, że taki krótki ale musiałam dodać chodź tyle, ponieważ w sobotę o 4 rano wyjeżdżam na 10 dni. Więc mnie nie będzie. :/ W bohaterach czyli w pierwszym poście pojawiła się nowa postać -Scott. Miłych wakacji! BaJoO!
środa, 27 czerwca 2012
Rozdział 7 - zdjęcia
Rozdział 7
- Przewodnicząca cheerleaderek i zarazem moja była dziewczyna. Ale nie martw się. Chodziłem z nią tylko tydzień.
- Dlaczego tak krótko?
- Bo ona była ze mną tylko dla pieniędzy i sławy. -Posmutniał, a ja go mocno przytuliłam.
- Co za jędza. Jak można wykorzystywać takie ciacho? -Zapytałam wkurzona, a blondasem zaczął najwyraźniej się śmiać bo moja głowa, na jego klatce piersiowej zaczęła podskakiwać. Nie pozostało mi nic innego jak ją odchylić.
- Ja ciacho?
- Nom. Masz miliony fanek, więc to powinieneś wiedzieć. -Powiedziałam i złożyłam pocałunek na jego ustach. Niestety krótki, bo rana nie dała o sobie zapomnieć i zaczęła szczypać.
Niczym się obejrzałam byliśmy na miejscu. Wysiadłam żegnając się z chłopakami i wbiegłam do domu. Moja mama siedziała w salonie czytając gazetę. Pomknęłam cicho do pokoju po schodach ,ale kładąc na biurko torbę przewróciłam butelkę z wodą.
- Emily, to ty? Zawołała z dołu mama.
- Yhymm.
- Pozwól tu na chwilę. Musimy pogadać.
Kiedy już zeszłam na dół, uradowana, że nadal wzrok wlepia w gazetę nabrałam powietrza.
- Dzwonił twój dyrektor. Opowiedział mi co dziś zrobiłaś..
- Ale mamo...
- Nie ma żadnego ale. W Polsce musiałyśmy zmieniać swa razy szkołę, w tym także miedzy innymi przez bójki. Prosiłam cię tysiące razy..
- Wiem, ale to ona mnie zaatakowała!
- Jaki niby miała powód?
- Emm jestem z jej byłym i jednak ona chce do niego wrócić?
- Jesteś w związku, a ty mi nic nie mówisz?! Córeczko, dzisiaj robimy babski wieczór. Wszystko nam opowiesz. Co ty na to?
- Jak to nam?
- Zobaczysz. A teraz leć odrabiać lekcje.
Wróciłam do pokoju, ale o zadania domowe się nie pytałam. Nie chciało mi się ich odrabiać. Wyjęłam telefon z kieszeni, czując wibrację. Na ekranie pisało "Asia".
Z uśmiechem na twarzy nacisnęłam zieloną słuchawkę.
- No siemka skarbie! -Rzuciłam szczęśliwa.
- Hejoo! Mam dla ciebie niespodziankę. Wyjdź przed dom.
- Po co?
- Zobaczysz.
Zeszłam biegiem po schodach, nałożyłam na nogi, białe adidasy i wyszłam na dwór. Przede mną stała Czarno włosa przyjaciółka z walizkami.
- O boże! Co tu robisz?! -Krzyczałam przytulając się do niej.
- Przyjechałam do ciebie.
- A szkoła?
- Walić szkołę!
- Haha! Też bym tak chciała. Dobra właź do środka. Mam ci sporo do opowiedzenia.
- Hmm ja trochę też.
Pomogłam jej wnieść walizki i torby. Przyjechała tu na tydzień pewnie, a rzeczy zabrała ze sobą jakby na rok. Uśmiechnęłam się pod nosem. W końcu kto wie ile tu zostanie? Usiadłyśmy na łóżku, po turecku i moja przyjaciółka zaczęła się rozglądać.
- No to opowiadaj, kochana. -Zaczęła.
- Hmm zacznijmy może od tego, czy pamiętasz jak gadałam z tobą na skype i mówiłam ,że spotkałam pięciu debili?
- Nom.
- Oni zaprzyjaźnili się z moim bratem.
- Haha! Czyli miałaś przechlapane!
- Nooo. Przyjeżdżali po mojego brata i przy tym po MNIE, podchodzili do mnie na lekcjach i przerwach, przychodzili do brata itd... Potem razem z chłopakami i Alice była nocka z horrorami. Eee potem jakoś dziwnym trafem w pokoju blondaska zaczęliśmy się całować i teraz z nim jestem, no i przyjechała do mnie mega modnisia, ale wyjechała po jednej nocy. Cóż to chyba tyle.
- Wooow. Nie no to w Polsce tyle się nie wydarzyło, ale po zerwaniu z Krzyśkiem on zaczął chodzić z jakąś brunetką od razu następnego dnia. Tak jakby zaczął życie od nowa. Dziwnym trafem zaczęli mi wysyłać na Facebooku kilka chłopaków, wiadomości z pytaniem czy chcę z nimi być. Wszystkim odmówiłam. Poczekaj... Czemu masz rozciętą brew i usta?!
- Ee tam. Bójka, ale straciłam kilka lekcji. -Uśmiechnęłam się pokazując białe zęby, ale ona zrobiła minę "Are you kidding to me?".
- W tej szkole nie mogłaś się nie bić co?
- Tym razem to nie ja zaczęłam.
- Oj Emily...
- No serio, no! Jest ładna pogoda, idziemy się poopalać w ogródku?
- Jasne!
Przebrałyśmy się w bikini i zaraz leżałyśmy na leżakach wygrzewając się w ciepłym słoneczku.
- A jak ma na imię ten twój chłoptaś?
- Niall.
- Zabawne.
- Niby co?
- Zupełnie tak jak jeden z zespołu One Direction.
- Bo to on. -Powiedziałam obojętnie, a Asia podniosła się trochę i otworzyła szeroko usta.
- Jesteś ze sławnym piosenkarzem i mówisz to jakby to było normalne!!! Ja jestem ich fanką!
- Nie wiedziałam...
- Kiedy mnie z nimi zapoznasz?!
- A na ile przyjechałaś?
- Dwa tygodnie.
- No to szybciej niż ci się wydaję.
- Zaprosiłaś ich tu?! -Niemal ,że pisnęła.
- Nie, ale pewnie jeszcze tu przyjdą bez zaproszenia.
- O ja cię! Kornelia będzie mi zazdrościć! No i tobie!
- Niby czemu?
- Jej najbardziej się podoba Horanek!
- Oh no, why?
- Co w tym złego?
- Dzisiaj wdałam się w bijatykę z Raquel o niego.
- Kurczaczki...
Rozmowę przerwał nam moja mama rzucając mi z szerokim uśmiechem gazetę. Na pierwszej stronie byłam ja z Niallem, ale tyłem. Jedliśmy wtedy hot dogi. Na środku widniał napis dużymi, czarnymi literami "KIM JEST NOWA DZIEWCZYNA NIALLA HORANA, członka zespołu One Direction?!". <Oczywiście po angielsku>
- Widzę, że reporterzy nawet zjeść mu nie dają.. - Rzuciłam podając gazetę Asi.
- Byliście wtedy już ze sobą? -Zapytała ciekawa mama.
- Jeszcze nie...
- Dobra zostawiam was same, a ja jadę do sklepu kupić coś na kolacje.
- Okey! Odpowiedziałam odkładając okulary na stoliczek szklany. Usłyszałam ciche kroki za mną, więc powiedziałam szybko:
- Nie przestraszysz mnie, Niall.
- A czy ktoś powiedział, że ja chciałem cię przestraszyć? -Usłyszałam głos za sobą i nawet nie widząc go czułam, że robi minę niewiniątka. Nachylił się nade mną i pocałował.
- Yhym.. -Kaszlnęła moja przyjaciółka i od razu wzięłam się do przedstawiania jej chłopakom, którzy zaraz po blondasie się zjawili. Najbardziej chyba spodobał się jej Harry bo oczu nie mogła od niego oderwać.
- Co to? -Zapytał Zayn biorąc w ręce gazetę.
- Ee, właśnie Niall, jesteśmy na pierwszej stronie.
- Dla mnie to nic nowego. Ciągle mnie prześladują. Ale chyba nie jesteś zła?
- Nie coś ty. -Mówiąc to zauważyłam ,że Horan spuścił wzrok na mój biustonosz. Dłońmi jego twarz przybliżyłam do swojej i mocno pocałowałam. Kiedy go poznałam, jakby ktoś mi powiedział ,że razem będziemy, wyśmiałabym go. Cóż, pozory mylą. Usłyszałam dźwięk wiadomości w telefonie, więc szybko pobiegłam do spodni. Na wyświetlaczu był nienznany numer.
Od: Zastrzeżony
Twoje życie zmieni się w koszmar.
Od: Emily
A moje życie kiedykolwiek było bajką? Weź lepiej już mnie nie strasz bo jak ja cię nastraszę to w sekundę znajdziesz się na księżycu.
Po tym smsie już nic nie dostałam. Nie mówiłam Niallowi, aby się nie martwił. Wróciłam do nich jak gdyby nigdy nic. Niestety mój blondasek wyczuł, że coś nie gra i zaciągnął mnie do salonu. Zaczął całować obojczyk, a potem przeszedł do sprawy.
- Co się stało?
- Em nic ważnego.
- Mnie nie okłamiesz.
- Dostałam głupiego smsa i tyle.
- Od kogo?
- Numer zastrzeżony, ale podejrzewam, że to od Raquel.
- Co napisała? -Zapytał, ale przed moją odpowiedzią namiętnie się pocałowaliśmy.
- Że moje życie zamieni się w koszmar.
- Porozmawiam z nią o tym.
- Niech ci będzie...
Wróciliśmy ,ale chłopaki zaraz musieli iść. Kiedy się umyłam z Asią moja mama wróciła do domu. Oznajmiła, że były korki i pojechała jeszcze pomóc babci zawiesić firanki. Nie byłam na nią zła ,że mi o tym nie powiedziała. Czasami też wstępuje do różnych miejsc bez jej wiedzy.
**Oczami Zayna**
Wszyscy wróciliśmy do domu. Rozsiadłem się wygodnie na kanapie i lekko się uśmiechnąłem.
- Ee ja idę się przejść chłopaki! -Rzucił lekko zakłopotany Niall.
- Jak wolisz. -Odpowiedział Louis, a blondyna zaraz nie było...
**Oczami Emily**
Dzisiaj szkoła znowu...Tylko, że jest już środa. Wstałam nie budząc Asi i wyszłam do szkoły. Nie chciało mi się jeść.
Na przerwie zaczepiła mnie Raquel.
- Nadal nie wierzysz, że on cię nie kocha? -Zapytała podając mi kopertę.
- Co to?
- Zdjęcia.
Otworzyłam ostrożnie i zobaczyłam trzy zdjęcia gdzie całowała się z blondynem.. przypominającym Nialla. Data z poniedziałku wieczorem. Nie były to stare zdjęcia bo nadal miała ranę na czole. Czułam łzy napływające do oczu. Schowałam dowody do paczki i pobiegłam do łazienki. Tam rozbeczałam się na maxa. Siedziałam z dziesięć minut, aż a w końcu przemyłam twarz i zrobiłam nowy makijaż. Jak on mógł mi to zrobić?! Ale, istnieje również opcja, że te zdjęcia nie są prawdziwe. Raquel ma brata mistrza fotografii i przeróbek.. Wole teraz o tym nie myśleć. Spakowałam zdjęcia do torby i jak gdyby nigdy nic podeszłam do Zayna.
- Zayn, czy Niall wychodził wieczorem gdzieś w poniedziałek po naszym spotkaniu?
- Noo mówił, że idzie się przejść... A co się stało? Płakałaś?! -Rzucał pytaniami bardzo szybko.
- Nie ważne. -Czułam jak moje uczucie do Horana jest mocne, ale bolesne. Im dłużej o nim myślałam, tym bardziej cierpiałam. Ciekawi mnie jak się z tego wyplącze. Kiedy poczułam, że ktoś zakrywa mi oczy, od razu wiedziałam kto. Tak. Mój chłopak. Czy były? Jeszcze z nim nie zerwałam. Nachylił się by mnie pocałować, ale ja go mocno odepchnęłam i poszłam korytarzem do sklepiku.
Niczym się obejrzałam byłam już w domu przed moją ulubioną książką "Upadli". Wiem, dziewczyna która zmieniała kilka razy szkołę z powodu bójek i książka brzmi dziwnie, no ale cóż. Taka jestem. Dochodziłam do śmiesznego momentu kiedy usłyszałam pukanie do drzwi. Przepraszam, można by to nazwać nawet waleniem.
Otworzyłam je i zobaczyłam Nialla.
- Czego chcesz?
- Co ci się stało? Już mnie nie kochasz?
- Kocha...łam. Póki nie dowiedziałam się, że nadal coś czujesz do Raquel. -Widziałam zaskoczenie w jego oczach. Przez to, że jej nie lubi, czy też ,że o nich wiem? -Może przejdźmy do setna? -Powiedziałam i podałam mu kopertę z szafki. Przeglądał uważnie zdjęcia.
- To jest koniec z nami. -Powiedziałam szczerze bo widząc, że nie zaprzecza poczułam, że to prawda i stałam się silniejsza.
- Ale.. Ja cię kocham!
- Mam dość tego, że mnie okłamujesz. Wynoś się stąd. -Pokazałam mu drzwi. -Wynoś się!! -Krzyknęłam i popchnęłam go w tamtą stronę. Zamykając prostokąt z klamką, poczułam jak mój rozdział z nim się skończył. Nie czułam już smutku i żalu, ale miałam szansę na nowe życie chodź nadal będę go widywać. W kuchni na blacie znalazłam kartkę od Asi:
"Poszłam rozejrzeć się z Liamem po mieście. Może zajdę do galerii. Wrócę niedługo, jak coś to dzwoń ~Asia"
- Dlaczego tak krótko?
- Bo ona była ze mną tylko dla pieniędzy i sławy. -Posmutniał, a ja go mocno przytuliłam.
- Co za jędza. Jak można wykorzystywać takie ciacho? -Zapytałam wkurzona, a blondasem zaczął najwyraźniej się śmiać bo moja głowa, na jego klatce piersiowej zaczęła podskakiwać. Nie pozostało mi nic innego jak ją odchylić.
- Ja ciacho?
- Nom. Masz miliony fanek, więc to powinieneś wiedzieć. -Powiedziałam i złożyłam pocałunek na jego ustach. Niestety krótki, bo rana nie dała o sobie zapomnieć i zaczęła szczypać.
Niczym się obejrzałam byliśmy na miejscu. Wysiadłam żegnając się z chłopakami i wbiegłam do domu. Moja mama siedziała w salonie czytając gazetę. Pomknęłam cicho do pokoju po schodach ,ale kładąc na biurko torbę przewróciłam butelkę z wodą.
- Emily, to ty? Zawołała z dołu mama.
- Yhymm.
- Pozwól tu na chwilę. Musimy pogadać.
Kiedy już zeszłam na dół, uradowana, że nadal wzrok wlepia w gazetę nabrałam powietrza.
- Dzwonił twój dyrektor. Opowiedział mi co dziś zrobiłaś..
- Ale mamo...
- Nie ma żadnego ale. W Polsce musiałyśmy zmieniać swa razy szkołę, w tym także miedzy innymi przez bójki. Prosiłam cię tysiące razy..
- Wiem, ale to ona mnie zaatakowała!
- Jaki niby miała powód?
- Emm jestem z jej byłym i jednak ona chce do niego wrócić?
- Jesteś w związku, a ty mi nic nie mówisz?! Córeczko, dzisiaj robimy babski wieczór. Wszystko nam opowiesz. Co ty na to?
- Jak to nam?
- Zobaczysz. A teraz leć odrabiać lekcje.
Wróciłam do pokoju, ale o zadania domowe się nie pytałam. Nie chciało mi się ich odrabiać. Wyjęłam telefon z kieszeni, czując wibrację. Na ekranie pisało "Asia".
Z uśmiechem na twarzy nacisnęłam zieloną słuchawkę.
- No siemka skarbie! -Rzuciłam szczęśliwa.
- Hejoo! Mam dla ciebie niespodziankę. Wyjdź przed dom.
- Po co?
- Zobaczysz.
Zeszłam biegiem po schodach, nałożyłam na nogi, białe adidasy i wyszłam na dwór. Przede mną stała Czarno włosa przyjaciółka z walizkami.
- O boże! Co tu robisz?! -Krzyczałam przytulając się do niej.
- Przyjechałam do ciebie.
- A szkoła?
- Walić szkołę!
- Haha! Też bym tak chciała. Dobra właź do środka. Mam ci sporo do opowiedzenia.
- Hmm ja trochę też.
Pomogłam jej wnieść walizki i torby. Przyjechała tu na tydzień pewnie, a rzeczy zabrała ze sobą jakby na rok. Uśmiechnęłam się pod nosem. W końcu kto wie ile tu zostanie? Usiadłyśmy na łóżku, po turecku i moja przyjaciółka zaczęła się rozglądać.
- No to opowiadaj, kochana. -Zaczęła.
- Hmm zacznijmy może od tego, czy pamiętasz jak gadałam z tobą na skype i mówiłam ,że spotkałam pięciu debili?
- Nom.
- Oni zaprzyjaźnili się z moim bratem.
- Haha! Czyli miałaś przechlapane!
- Nooo. Przyjeżdżali po mojego brata i przy tym po MNIE, podchodzili do mnie na lekcjach i przerwach, przychodzili do brata itd... Potem razem z chłopakami i Alice była nocka z horrorami. Eee potem jakoś dziwnym trafem w pokoju blondaska zaczęliśmy się całować i teraz z nim jestem, no i przyjechała do mnie mega modnisia, ale wyjechała po jednej nocy. Cóż to chyba tyle.
- Wooow. Nie no to w Polsce tyle się nie wydarzyło, ale po zerwaniu z Krzyśkiem on zaczął chodzić z jakąś brunetką od razu następnego dnia. Tak jakby zaczął życie od nowa. Dziwnym trafem zaczęli mi wysyłać na Facebooku kilka chłopaków, wiadomości z pytaniem czy chcę z nimi być. Wszystkim odmówiłam. Poczekaj... Czemu masz rozciętą brew i usta?!
- Ee tam. Bójka, ale straciłam kilka lekcji. -Uśmiechnęłam się pokazując białe zęby, ale ona zrobiła minę "Are you kidding to me?".
- W tej szkole nie mogłaś się nie bić co?
- Tym razem to nie ja zaczęłam.
- Oj Emily...
- No serio, no! Jest ładna pogoda, idziemy się poopalać w ogródku?
- Jasne!
Przebrałyśmy się w bikini i zaraz leżałyśmy na leżakach wygrzewając się w ciepłym słoneczku.
- A jak ma na imię ten twój chłoptaś?
- Niall.
- Zabawne.
- Niby co?
- Zupełnie tak jak jeden z zespołu One Direction.
- Bo to on. -Powiedziałam obojętnie, a Asia podniosła się trochę i otworzyła szeroko usta.
- Jesteś ze sławnym piosenkarzem i mówisz to jakby to było normalne!!! Ja jestem ich fanką!
- Nie wiedziałam...
- Kiedy mnie z nimi zapoznasz?!
- A na ile przyjechałaś?
- Dwa tygodnie.
- No to szybciej niż ci się wydaję.
- Zaprosiłaś ich tu?! -Niemal ,że pisnęła.
- Nie, ale pewnie jeszcze tu przyjdą bez zaproszenia.
- O ja cię! Kornelia będzie mi zazdrościć! No i tobie!
- Niby czemu?
- Jej najbardziej się podoba Horanek!
- Oh no, why?
- Co w tym złego?
- Dzisiaj wdałam się w bijatykę z Raquel o niego.
- Kurczaczki...
Rozmowę przerwał nam moja mama rzucając mi z szerokim uśmiechem gazetę. Na pierwszej stronie byłam ja z Niallem, ale tyłem. Jedliśmy wtedy hot dogi. Na środku widniał napis dużymi, czarnymi literami "KIM JEST NOWA DZIEWCZYNA NIALLA HORANA, członka zespołu One Direction?!". <Oczywiście po angielsku>
- Widzę, że reporterzy nawet zjeść mu nie dają.. - Rzuciłam podając gazetę Asi.
- Byliście wtedy już ze sobą? -Zapytała ciekawa mama.
- Jeszcze nie...
- Dobra zostawiam was same, a ja jadę do sklepu kupić coś na kolacje.
- Okey! Odpowiedziałam odkładając okulary na stoliczek szklany. Usłyszałam ciche kroki za mną, więc powiedziałam szybko:
- Nie przestraszysz mnie, Niall.
- A czy ktoś powiedział, że ja chciałem cię przestraszyć? -Usłyszałam głos za sobą i nawet nie widząc go czułam, że robi minę niewiniątka. Nachylił się nade mną i pocałował.
- Yhym.. -Kaszlnęła moja przyjaciółka i od razu wzięłam się do przedstawiania jej chłopakom, którzy zaraz po blondasie się zjawili. Najbardziej chyba spodobał się jej Harry bo oczu nie mogła od niego oderwać.
- Co to? -Zapytał Zayn biorąc w ręce gazetę.
- Ee, właśnie Niall, jesteśmy na pierwszej stronie.
- Dla mnie to nic nowego. Ciągle mnie prześladują. Ale chyba nie jesteś zła?
- Nie coś ty. -Mówiąc to zauważyłam ,że Horan spuścił wzrok na mój biustonosz. Dłońmi jego twarz przybliżyłam do swojej i mocno pocałowałam. Kiedy go poznałam, jakby ktoś mi powiedział ,że razem będziemy, wyśmiałabym go. Cóż, pozory mylą. Usłyszałam dźwięk wiadomości w telefonie, więc szybko pobiegłam do spodni. Na wyświetlaczu był nienznany numer.
Od: Zastrzeżony
Twoje życie zmieni się w koszmar.
Od: Emily
A moje życie kiedykolwiek było bajką? Weź lepiej już mnie nie strasz bo jak ja cię nastraszę to w sekundę znajdziesz się na księżycu.
Po tym smsie już nic nie dostałam. Nie mówiłam Niallowi, aby się nie martwił. Wróciłam do nich jak gdyby nigdy nic. Niestety mój blondasek wyczuł, że coś nie gra i zaciągnął mnie do salonu. Zaczął całować obojczyk, a potem przeszedł do sprawy.
- Co się stało?
- Em nic ważnego.
- Mnie nie okłamiesz.
- Dostałam głupiego smsa i tyle.
- Od kogo?
- Numer zastrzeżony, ale podejrzewam, że to od Raquel.
- Co napisała? -Zapytał, ale przed moją odpowiedzią namiętnie się pocałowaliśmy.
- Że moje życie zamieni się w koszmar.
- Porozmawiam z nią o tym.
- Niech ci będzie...
Wróciliśmy ,ale chłopaki zaraz musieli iść. Kiedy się umyłam z Asią moja mama wróciła do domu. Oznajmiła, że były korki i pojechała jeszcze pomóc babci zawiesić firanki. Nie byłam na nią zła ,że mi o tym nie powiedziała. Czasami też wstępuje do różnych miejsc bez jej wiedzy.
**Oczami Zayna**
Wszyscy wróciliśmy do domu. Rozsiadłem się wygodnie na kanapie i lekko się uśmiechnąłem.
- Ee ja idę się przejść chłopaki! -Rzucił lekko zakłopotany Niall.
- Jak wolisz. -Odpowiedział Louis, a blondyna zaraz nie było...
**Oczami Emily**
Dzisiaj szkoła znowu...Tylko, że jest już środa. Wstałam nie budząc Asi i wyszłam do szkoły. Nie chciało mi się jeść.
Na przerwie zaczepiła mnie Raquel.
- Nadal nie wierzysz, że on cię nie kocha? -Zapytała podając mi kopertę.
- Co to?
- Zdjęcia.
Otworzyłam ostrożnie i zobaczyłam trzy zdjęcia gdzie całowała się z blondynem.. przypominającym Nialla. Data z poniedziałku wieczorem. Nie były to stare zdjęcia bo nadal miała ranę na czole. Czułam łzy napływające do oczu. Schowałam dowody do paczki i pobiegłam do łazienki. Tam rozbeczałam się na maxa. Siedziałam z dziesięć minut, aż a w końcu przemyłam twarz i zrobiłam nowy makijaż. Jak on mógł mi to zrobić?! Ale, istnieje również opcja, że te zdjęcia nie są prawdziwe. Raquel ma brata mistrza fotografii i przeróbek.. Wole teraz o tym nie myśleć. Spakowałam zdjęcia do torby i jak gdyby nigdy nic podeszłam do Zayna.
- Zayn, czy Niall wychodził wieczorem gdzieś w poniedziałek po naszym spotkaniu?
- Noo mówił, że idzie się przejść... A co się stało? Płakałaś?! -Rzucał pytaniami bardzo szybko.
- Nie ważne. -Czułam jak moje uczucie do Horana jest mocne, ale bolesne. Im dłużej o nim myślałam, tym bardziej cierpiałam. Ciekawi mnie jak się z tego wyplącze. Kiedy poczułam, że ktoś zakrywa mi oczy, od razu wiedziałam kto. Tak. Mój chłopak. Czy były? Jeszcze z nim nie zerwałam. Nachylił się by mnie pocałować, ale ja go mocno odepchnęłam i poszłam korytarzem do sklepiku.
Niczym się obejrzałam byłam już w domu przed moją ulubioną książką "Upadli". Wiem, dziewczyna która zmieniała kilka razy szkołę z powodu bójek i książka brzmi dziwnie, no ale cóż. Taka jestem. Dochodziłam do śmiesznego momentu kiedy usłyszałam pukanie do drzwi. Przepraszam, można by to nazwać nawet waleniem.
Otworzyłam je i zobaczyłam Nialla.
- Czego chcesz?
- Co ci się stało? Już mnie nie kochasz?
- Kocha...łam. Póki nie dowiedziałam się, że nadal coś czujesz do Raquel. -Widziałam zaskoczenie w jego oczach. Przez to, że jej nie lubi, czy też ,że o nich wiem? -Może przejdźmy do setna? -Powiedziałam i podałam mu kopertę z szafki. Przeglądał uważnie zdjęcia.
- To jest koniec z nami. -Powiedziałam szczerze bo widząc, że nie zaprzecza poczułam, że to prawda i stałam się silniejsza.
- Ale.. Ja cię kocham!
- Mam dość tego, że mnie okłamujesz. Wynoś się stąd. -Pokazałam mu drzwi. -Wynoś się!! -Krzyknęłam i popchnęłam go w tamtą stronę. Zamykając prostokąt z klamką, poczułam jak mój rozdział z nim się skończył. Nie czułam już smutku i żalu, ale miałam szansę na nowe życie chodź nadal będę go widywać. W kuchni na blacie znalazłam kartkę od Asi:
"Poszłam rozejrzeć się z Liamem po mieście. Może zajdę do galerii. Wrócę niedługo, jak coś to dzwoń ~Asia"
**Oczami Zayna**
Niall wrócił do domu w jakimś szoku. W prawej ręcę trzymał kopertę.
- Coś się stało?
- Emily ze mną zerwała.. -Powiedział siadając na fotelu.
- Dla..- Nie dał mi dokończyć tylko rzucił w moją stronę zdjęcia gdzie całował się z Raquel. Swoją byłą. On to ma tupet. Jeszcze data z poniedziałku.. Emily nie zasługuje na takiego drania. Wyszedłem bez słowa i pobiegłem w stronę blondynki domu.
Niall wrócił do domu w jakimś szoku. W prawej ręcę trzymał kopertę.
- Coś się stało?
- Emily ze mną zerwała.. -Powiedział siadając na fotelu.
- Dla..- Nie dał mi dokończyć tylko rzucił w moją stronę zdjęcia gdzie całował się z Raquel. Swoją byłą. On to ma tupet. Jeszcze data z poniedziałku.. Emily nie zasługuje na takiego drania. Wyszedłem bez słowa i pobiegłem w stronę blondynki domu.
___________________________________
Tak wiem. Nie pisałam już od ponad 20 dni :/ Praktycznie zawiesiłam tego bloga chodź was o tym nie poinformowałam za co przepraszam :( Mam nadzieję, że przynajmniej rozdział nie był do bani bo pisałam go tydzień. Będę się starać raz na tydzień lub dwa tygodnie dodawać jakiś rozdział. Mam nadzieję, że jeszcze wszyscy nie zapomnieliście o moim blogu. Pozdrawiam i przepraszam za wszystkie błędy :/
Subskrybuj:
Posty (Atom)